Roma Katoliklerini Özgürleştirme Yasası (1829)*

Her ne kadar (bugüne dek) parlamento tarafından çıkarılan kimi yasalarla Majesteleri’nin Roma Katolik tebaasına, diğer tebaaya uygulanmayan çeşitli sınırlamalar getirilmişse de (…) ve her ne kadar bazı yasaların, vaatlerin ve bazı bildirgelerin (…) Majesteleri’nin tebaasınca kabulü halinde, bu tebaanın parlamentoda yer alması, oy kullanması ve çeşitli görevler, imtiyazlar ve medeni haklardan yararlanması mümkün olmuş veya olabilirse de29 işbu yasanın yürürlüğe girmesiyle birlikte resmileşmiştir ki, artık ilgili yasa ve bildirgelerin (…) Majesteleri’nin tebaasının parlamentoda bulunması, oy kullanması, ve çeşitli görevler, imtiyazlar ve medeni haklardan yararlanması ile ilgili (eski) kısımları bundan böyle feshedilmiştir.

Bu yasanın yürürlüğe girmesiyle birlikte, Roma Katolik inancına sahip olduğunu itiraf eden her yetişkin insan, bundan böyle üst düzey makam sahibi olabilecek veya Avam Kamarası mensubu olarak parlamentoda yer alma ve oy kullanma hakkına ve diğer hususlarda da aynı yerde usulüne uygun biçimde yer alma ve oy kullanma hakkına; sadakat, feragat ve üstünlük andı yerine, aşağıdaki andı içerek sahip olacaktır.

“Ben A. B., içtenlikle söz verir ve yemin ederim ki, Majesteleri Kral Dördüncü George’a sadakat gösterecek, O’nun şahsını, tacını veya haysiyetini hedef alan her türlü komplo ve girişime karşı Onu bütün gücümle koruyacak, Majesteleri’ne, vârislerine ve haleflerine yönelik her türlü ihanet ve hain komplolar hakkında O’nu haberdar edecek ve bu komploları açığa çıkarmak için büyük çaba göstereceğim. (…) Tacın, Hanover Elektresi Prenses Sophia ve onun Protestan vârisleriyle sınırlı bekasını30 sadakatle koruyacağıma, destekleyeceğime ve savunacağıma söz verir, böylelikle tacta hak iddia eden veya hakkı varmış gibi davranan herhangi başka birine sadakat ve itaat göstermekten kesinkes feragat ederim. Ve yine beyan ederim ki, böylesi teşebbüsler inancıma ters düşer. Papa veya Papalığın herhangi bir yetkilisi tarafından aforoz edilen prenslerin, tebaaları ya da başkaları tarafından tahttan indirilebileceği veya katledilebileceği fikrini terk eder, ret ve inkâr ederim. Ve ilan ederim ki, Roma’nın Papası veya herhangi bir yabancı prens, ruhban, şahıs, devlet ya da tiran bu ülkede dünyevi veya kamusal bir yetki, güç, üstünlük veya önceliğe doğrudan ya da dolaylı olarak sahip değildir ve de sahip olmamalıdır. Yemin ederim ki, kanunların öngördüğü üzere, bu ülkede mülkün tesisini savunacak, yasayla tesis edilmiş bulunan mevcut Kilise Düzeni’ni yıkacak herhangi bir niyet beslemeyecek, varsa reddedeceğim.31 Ve resmen yemin ederim ki, sahip olduğum ya da olabileceğim herhangi bir ayrıcalığı Birleşik Krallık’ta Protestan dinini ve Protestan hükümetini rahatsız edecek veya zayıflatacak şekilde kullanmayacağım. (...) Tanrı yardımcım olsun.”

* Roman Catholic Emancipation Act 1829 - Sources of English Constitutional History, Harper and Brothers, 1937.