İngiltere’nin İşçilerine Şarkı*
Percy Bysshe Shelley (1792-1822), ünlü İngiliz romantik şairlerinden biridir. Geleneksel ahlak kurallarına karşı çıkarak, 1814’te İngiltere’yi terk etmiş ve erken yaşta boğularak ölene kadar İtalya’da yaşamıştır. Bir şair olarak ünü, doğa ile romantik ilişkisini yansıtan, Batı Rüzgârlarına [To the West Wind] ile şiirin ruhunu överken, kısa bir süre önce ölen John Keast’i andığı, Adonis gibi kasidelerinden kaynaklanır. Shelley’nin politikayla da tutkulu bir ilişkisi vardır, ancak Napolyon Savaşları’ndan sonra İngiltere’yi etkisi altına alan reaksiyoner ruh halinden hiç hoşlanmaz. İngiltere’nin İşçilerine Şarkı, [Song to the Men of England] İngiltere’nin içinde bulunduğu koşullara Romantik bir protestodur.
İngiltere’nin işçileri, neden tarla sürmek
Sizleri yere seren efendiler için?
Neden zahmetle, emekle dokumak
Pahalı giysileri zorba hükümdarlarınızın için?
Neden doyurmak, giydirmek ve esirgemek
Beşlikten mezara,
Şu nankör asalakları ki,
Terinizi akıtır, kanınızı içerler!
Neden, İngiltere’nin Arıları, döver
Nice silahı, zinciri ve kamçıyı?
Bu iğnesiz asalaklar bozsun diye mi
Emeğinizin zahmetli ürünlerini?
Boş vakte, rahata, sükûnete, barınağa,
Yemeğe, sevginin nazik merhemine sahip misiniz?
Nedir satın aldığınız, böylesine değerli
Acı ve korkuyla?
Ektiğiniz tohumu, başkası biçer;
Bulduğunuz serveti, başkası tutar;
Dokuduğunuz elbiseleri, başkası giyer;
Dövdüğünüz kılıçları, başkası taşır.
Tohum ekin, - ama hiçbir zalime biçtirmeyin;
Servet bulun,- ama hiçbir sahtekâra tepeletmeyin;
Elbiseler dikin,- ama aylaklara giydirmeyin;
Kılıçlar dövün, - ama kendi savunmanızı yapın.
Siz oyuklarınıza ve hücrelerinize sığınırken,
Süslediğiniz salonlarda başkaları otursun.
Neden sallamak, kendi işlediğiniz zincirleri?
Görmez misiniz tavladığınız çeliğin üstündeki yansımanızı?
Sabanla, kürekle, çapayla ve tezgâhla
Bulun mezarınızı ve kendiniz kazın,
Ve kefeninizi kendiniz dokuyun ki,
Adil İngiltere gömütünüz olabilsin.31
* Percy B.Shelly, Political Works, Song to the Men of England, Macmillan&Company, 1891.