Liberalizm, “sağdan gelen” muhafazakâr ve “soldan gelen” sosyalist meydan okumayla eşzamanlı olarak yüzleşir. Sosyalistler, liberalizmi ekonomi ve siyaset alanlarında keskin bir biçimde eleştirmiştir. “Bırakınız yapsınlar” sisteminin işçileri istismar ettiğine, liberal anayasacılığın ise -kâğıt üzerinde demokratik olsa da- kapitalist burjuvazi sınıfına denetim üstünlüğü veren bir ortam hazırladığına inanır. Sosyalizmin asıl amacı, rekabetçi “bırakınız yapsınlar” anlayışını, bir tür kooperatif halk ortaklığıyla ikame etmek ve genelin refahına adanmış bir devlet adına, “burjuva devlet”i yok etmektir. Sosyalist düşünürler, Friedrich Engels tarafından popüler hale getirilen bir farklılaşmayı takiben, “ütopik” ve “bilimsel” sosyalistler olarak ikiye bölünür. Aşağıda, ütopikleri temsilen, Robert Owen ve Charles Fourier’den alınarak sunulan pasajlar, sosyalizmi, tüm sınıfları ikna etmek üzere savunan metinlerdir. Öte yandan, “bilimsel sosyalistler” yani Marksistler, modern Avrupa tarihinde rol oynayan güçlerin yol açtığı sorunların kaçınılmaz bir sonucu olarak gördükleri sosyalizmin, proletaryanın burjuvaziyle mücadelesi yoluyla tesis edilebileceğine inanırlar. Bu iki ekolün mevcut kapitalist sisteme yönelttikleri eleştiriler, özünde aynıdır.

Klaus Epstein, The Traditions of the Western World